کتاب شمنیسم که اولین بار در سال 1951 منتشر شد، به زودی به عنوان اثر استاندارد در مطالعه این پدیده ی مرموز و جذاب تبدیل شد. مهاجر رومانیایی-محقق میرچا الیاده (1907-1986) به عنوان بنیانگذار مطالعه مدرن تاریخ دین، به بررسی عملکرد شمنیسم در طول دو هزار و نیم از تاریخ بشری پرداخته است که از سنت های شامانی سیبری و مرکزی حرکت می کند. آسیا - جایی که شمنیسم برای اولین بار مشاهده شد - به آمریکای شمالی و جنوبی، اندونزی، تبت، چین و فراتر از آن می رسد. در این بررسی معتبر، الیاده زندگی جادویی-مذهبی جوامعی را روشن می کند که به شخصیت شمن - در عین حال جادوگر و پزشک، شفا دهنده و معجزه گر، کشیش، عارف، و شاعر - اولویت را می بخشد. با ترکیب رویکردهای روانشناسی، جامعهشناسی و قومشناسی، شمنیسم برای سالهای آینده به عنوان کتاب مرجع انتخابی برای کسانی که شیفته این عمل هستند، باقی خواهد ماند. در زمان نگارش کتاب، الیاده قبل از درگیر شدن با سیاست راست افراطی در زادگاهش رومانی، مدرک دکترای خود را با مطالعه هندوئیسم در هند دریافت کرده بود. پس از روی کار آمدن دولت کمونیستی، او در سال ۱۹۴۵ به پاریس، فرانسه گریخت، جایی که یک موقعیت آکادمیک گرفت و شروع به مطالعه شمنیسم کرد و قبل از انتشار کتابش چندین مقاله آکادمیک در این زمینه نوشت. نیمه اول شمنیسم به عناصر مختلف تمرین شمنی، مانند ماهیت بیماری و رویاهای آغازین، روش کسب قدرت شمن، نقش آغاز شمن و نمادگرایی لباس و طبل شمن میپردازد. نیمه دوم کتاب به توسعه شمنیسم در هر منطقه از جهان که در آن یافت میشود، از جمله آسیای مرکزی و شمالی، قاره آمریکا، آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه و همچنین تبت، چین و خاور دور میپردازد. الیاده استدلال میکند که همه این شمنیسمها باید منبع مشترکی به عنوان دین اصلی بشریت در دوران پارینه سنگی داشته باشند.