کتاب «مقدمه ای بر روانکاوی» اثری نوشته «زیگموند فروید» است که نخستین بار در سال 1917 انتشار یافت. سخنرانی های «فروید» در باب روانکاوی—مجموعه ای از کلاس های عمومی او که در طول دو ترم دانشگاهی (از 1915 تا 1917) در شهر «وین» ارائه شد—دربردارنده برخی از گویاترین و پایه ای ترین توضیحات «فروید» است و حوزه روانکاوی را که در آن زمان هنوز علمی نوپا به حساب می آمد، برای مخاطبینی شرح می دهد که نسبت به آن هم کنجکاو هستند و هم مردد. توضیحات «فروید» که برای مخاطبین امروزی نیز کنجکاوی برانگیز باقی مانده، در سه بخش دسته بندی شده تا مخاطبین را به شکل گام به گام با روش های تفسیر اطلاعات در روانکاوی آشنا سازد؛ حوزه ای که تلاش می کند معناهایی مشخص را از دل فعالیت های به ظاهر بی معنای انسان ها بیرون بکشد.