از آنجا که روش آموزش و پرورش در دورهی ابتدایی، با درنظر گرفتن روحیه دانش آموزان، روش بازی است؛ لذا باید بخش زیادی از فعالیتها به صورت بازی انجام شود و بازیهای آموزشی و تربیتی در اهداف درس گنجانده شود، تا یادگیری به بهترین نحو صورت گیرد. دست اندرکاران امر تعلیم و تربیت می توانند با گنجاندن بازیهای مختلف در فرایند آموزش و یادگیری و با اجرای بازیهای هدفدار تحرک و پویایی و حتی فضائل اخلاقی را درشخصیت کودکان بارورکنند و ریشةگرایشات منفی آتی را بخشکانند و گامی اساسی در تربیت و بازسازی کودکان بردارند. اما فراگیران امروز از نسلی دیگرند؛ نسلی که با رایانه ها، بازیهای رایانه ای و دیگر ابزار و وسایل دیجیتالی احاطه شده است. بازیهای ویدیویی و رایانه ای، محصولاتی فرهنگی و در زمره رسانههای همگانی هستند. لذا، اهمیت اجتماعی و تربیتی فراوانی می یابند و برای بسیاری از کودکان و نوجوانان نخستین گام ورود به جهان فناوری اطلاعات و ارتباطات و کسب مهارت در استفاده از رایانه به شمار می روند. لذا این کتاب به تشریح این موضوع می پردازد.