لالی انتخابی (SM) یک وضعیت رفتاری آسیب زا است که در آن کودک در موقعیتهای اجتماعی خاصی علیرغم صحبت کردن به طور منظم و عادی در موقعیتهای دیگر، نمیتواند صحبت کند. به دلیل تأثیر بر عملکرد اجتماعی، عاطفی و تحصیلی کودکان خردسال در یک نقطه بحرانی از رشد، یک مشکل سلامت روانی و عمومی قابل توجه ارائه می دهد. ارتباط نزدیکی با فوبیای اجتماعی دوران کودکی دارد، اما به دلیل سن کم کودکان مبتلا، عدم تکلم آنها در محیط درمان و نیاز به مشارکت قابل توجه مدرسه در درمان، نمی توان آن را به همان شیوه درمان کرد. کتاب «درمان کودکان مبتلا به لالی انتخابی» ، توالی و عناصر ضروری را برای راهنمایی پزشکان از طریق یک برنامه جامع و یکپارچه برای کودکان خردسال که علائم SM را نشان می دهند، مشخص می کند. این رویکرد از مداخلات رفتاری با هدف افزایش تدریجی صحبت کردن در محیطهایی استفاده میکند که در ابتدا کودک در آن مشکل دارد. ماهیت یکپارچه درمان به هدف ادغام ورودی های پزشک با نظرات والدین و معلم و همچنین سایر افراد تحت تأثیر فقدان گفتار اشاره دارد. تمرینهای مبتنی بر تکنیکهای رفتاری مانند محو شدن محرک، شکلدهی، و حساسیت زدایی سیستماتیک هستند که همچنین امکان قرار گرفتن در معرض شدید یا تدریجی موقعیت صحبت کردن را فراهم میکنند. این تکنیک ها با یک سیستم پاداش رفتاری برای مشارکت در درمان ترکیب شده و به صورت انعطاف پذیر مورد استفاده قرار می گیرند.