همان طوری که روانپزشکان و نورولوژیستها نقش عوامل روانشناختی و مبانی غیر زیستی را در ایجاد و درمان بیماریهای روانشناختی و همچنین عضوی پذیرفتهاند، روانشناسان نیز مبانی زیستی حالات و اختلالات روانشناختی را میپذیرند و برای کمک به بیماران از تجویز دارویی متخصصان اعصاب و روان و مغز و اعصاب استفاده مینمایند. برخلاف روانپزشکان که ممنوعیتی برای ارائه درمانهای غیر دارویی و روانشناختیها ندارند، روانشناسان برای تجویز دارو ممنوعیت دارند؛ امّا عدم اطلاع روانشناس از تأثیر انواع داروها و مواد موثر بر حالات روانی، توانایی و مهارت او را به عنوان متخصص بهداشت روانی به¬شدت محدود مینماید. در این کتاب مولف به زبان ساده و متناسب با زمینه آموزش روانشناسان، اطلاعات دارویی لازم را جمع آوری نموده تا در افزایش مهارت حرفهای همکاران خود مفید واقع شود.