مهارت زبانی در دوران جنینی آغاز میگردد و تا پایان عمر فرد ادامه دارد. پیشرفت زبان، همانند هر پیشرفت دیگر یعنی، پیوسته طبقهبندی کردن دیدهها و شنیدههای خود و تشخیص مداوم واژهها از یکدیگر. خزانهی لغات با نمادهای ریز و درشت، صدها شاخوبرگ به خود میگیرد. کودک، تا پیش از آموختن واژههای گربه و روباه، و پس از آن تولهسگ و سگماده، تمامی حیوانات چهارپا را «واقواق» مینامد. زمانی که کودک فنون اولیهی بیان را بیاموزد و متوجه شود که واژهی «گاو» از «گ» «ا» و «و» ساخته شده است، آنگاه میتواند آواها، مصوتها و صامتها را نیز با هم ترکیب سازد.