روانکاوی یک روش درمانی است که اولینبار زیگموند فروید، پدر علم روانشناسی دنیا برای درمان بیماران به کار برد. او معتقد است که بیماریها و اختلالات روانی معمولا ریشههایی عمیق دارند. علل آن را باید در کودکی بشر جست. بنابراین روشی جدید در درمان پایه گذاری کرد که امروزه به نام روانکاوی میشناسیم. شهریار وقفیپور در کتاب ایدهی روانکاوی به معرفی و بررسی سه ساختار روانی، یعنی رواننژندی، انحراف و روانپریشی پرداخته است و با زبان بسیار ساده مفاهیم مرتبط به آن را توضیح داده است. در حقیقت ما در روانکاوی، سه ساختار روانی داریم. او در این کتاب سعی کرده است نشان دهد این سه ساختار چگونه از هم تشخیص داده میشود و راه تشخیص و تمایز هر سه ساختار از یکدیگر را با ذکر مثالهای متعدد بیان میکند.