آپالاچیا یک منطقهٔ کوهستانی است که با وجود منابع طبیعی سرشارش همیشه دچار فقر بودهاست اقدامات دولت ایالات متحده نیز برای کاهش نرخ بیکاری بالا و رشد اقتصادی آپالاچیا برای مدت زیادی ناکام بوده و این سیاستهای شکستخورده و فقرزدایی و اشتغالزایی منجر به مهاجرت بزرگی به شهرهای صنعتی شدهاست. رسانههای زرد، بهطور سطحی به ویژگیهای جغرافیایی - فرهنگی آپالاچیا پرداختهاند. آنها درگیریهای دارودستهای و خانوادگی و نیز ساخت و فروش نوشیدنیهای الکلی غیرمجاز را برجسته کردهاند و تصویری دور از تمدن، دهاتی، عقبافتاده، دانشنیاموخته و خشن از ساکنان این منطقه نمایش دادند. لهجهٔ این مردمان مسخره شده و ناسزاهایی همچون خنگ دهاتی و سفیدهای جاهل به آنها برچسب شدهاست. نویسنده، خود دربارهٔ ویژگی مردمان آپالاچیا در ایالت ویرجینیای غربی که موضوع این کتاب است میگوید: «... مردم اینجا - مردم ویرجینیای غربی - از مردم جاهای دیگر پاکتر نیستند، ولی در این مردم چیزی میدرخشد که آنها را برایم دوستداشتنی میکند. وقتی مادربزرگم رو به مرگ بود بستگانم که از او مراقبت میکردند سه تا ماشین گشت پلیس را آتش زدند و منفجر کردند. تو هم مجبوری تا با این کارها همدلی کنی و از این کارها خوشت بیاید. باید این را بدانیم که هنوز هم در این دنیا آدمهایی پیدا میشوند که ماشین پلیس را منفجر میکنند...». این سبک بیان طنزآلود، تلخ و گروتسک، سبک کتاب «آپالاچیای اشغالی» است.