نویسنده در این کتاب به طور مبسوط زندگی و شعر عارف قزوینی، شاعر ملی ایران را با این مختصات شرح و بررسی می کند. نوای غم، موسیقی عارف، زرتشت و عارف، آذربایجان و عارف، تجلیل عارف از قهرمانان ملی، امثال و حکم در آثار عارف و موضوعاتی از این دست نگارنده در قسمتی از پیش گفتار خود می نویسد : عشق میهن را به عارف بیشتر داده بودند و باید گفت جوانی و هستی و همه چیز خود را در سر آن فدا کرد، و به عشق خود وفادار ماند . گفتنی است نگارنده، این کتاب را با در اختیار گرفتن شواهد گوناگون و نوشته های دیگران، به ویژه با ذکر فراوان اشعار عارف، شرحی مستوفی از احوال شاعر نیز مختصات شعر او فراهم می آورد .در این نوشته، همچنین بخشی از جنبش آزادی خواهی مشروطه و وضعیت سیاسی و اجتماعی آن عصر به تصویر کشیده می شود . در بخش دوم کتاب برگزیده ای از اشعار و سروده های عارف فراهم می آید .