این کتاب مشتمل بر شش بخش بوده که در فصل اول ارائه تعریفی جامع و (نه مانع) از برساخت گرایی اختصاص داده شده است. در فصل دوم به مفهوم معنا پرداخته شده است اینکه اساسا خود معنا، به چه معناست. فصل سوم رابطه زبان و بر ساخت معنا می پردازد و اینکه زبان، بنا به ادعای برساخت گرایان چگونه میتواند برای تفکر واکنش های انسانی در دو سطح فردی و جمعی نظام معنایی برساخت کند. فصل چهارم به رویکرد برساخت گرایانه نسبت به دین از منظری کاملا جامعه شناسانه و الهیاتی پرداخته است. فصل پنجم به روانشناسی برساخت گرایانه که در تقابل با روانشناسی سنتی قرار میگیرد، میپردازد. فصل ششم به عنوان فصل پایانی به نوعی بینش برساخت گرایانه در انجام پژوهش تاکید دارد و...