متاسفانه موضوع عدالت، هم در معارف اسلامی ما مظلوم است و هم در جامعه ما مظلوم و غریب. و ما نه از باب تفنن، بلکه براساس احساس غربت، سراغ این موضوع رفتیم. علما و بزرگان ما، مبانی خوبی برای عدالت طراحی کردند و پی ریزی های خوبی انجام دادند، ولی آرام آرام تفکر اسلامی و فقه اسلامی به سمت و سویی رفت که بحث عدالت مرتب نحیف تر و نحیف تر شد. عکس آن در غرب رخ داد و آنان با اینکه آن پیشینه و سابقه را نداشتند، موضوع عدالت را پرورش دادند و مبانی حقوق خودشان را تثبیت کردند و ما که آن سرمایه گذشته را داشتیم، متوقف یا ضعیف تر شدیم و امروز کار به اینجا رسیده است.