نمایشنامهنویس، رماننویس و شاعر اتریشی، توماس برنهارد (1931-1989) بهعنوان یکی از نویسندگان بزرگ دوران ما شناخته میشود. آثار برنهارد در عین حال بدبینانه و نشاط آور، فساد دنیای مدرن، پویایی توتالیتاریسم و تأثیر متقابل واقعیت و ظاهر را به تصویر می کشد. در این کتاب خیره کننده از تقلید صدا، برنهارد یکی از تاریک ترین آثار کمیک خود را به ما می دهد. مجموعهای از حکایتهای تمثیلمانند - برخی از گزارشهای روزنامهها، برخی از گفتگو، برخی از شنیدهها - این طنز لطیف و تند است. آنچه در ابتدا داستانهای کوچک عجیب و غریب به نظر میرسد، ناگزیر عقیمی و بیرحمی زندگی مدرن را، نه فقط در مراکز شهری، بلکه در همه جا، نشان میدهد. برنهارد یک دنیای معمولی را ارائه می دهد که به پوچی و فاجعه می پردازد. سیاستمداران، متخصصان، گردشگران، کارمندان دولتی - قربانیان معمول انساندوستی الهامگرفته از برنهارد - یکی پس از دیگری تسلیم جنون، بدبختی یا خودکشی میشوند. کوتاهترین قطعه، با عنوان «پست»، گمنامی و بیگانگی را که در جامعه معاصر استاندارد شده است، نشان میدهد.