این مقالات میخائیل باختین (1975-1895) را که در غرب عمدتا از طریق مطالعاتش درباره رابله و داستایوفسکی شناخته میشود، بهعنوان فیلسوف زبان، مورخ فرهنگی و نظریهپرداز اصلی رمان نشان میدهد.این کتاب چهار انتخاب از Voprosy literatury i estetiki (مشکلات ادبیات و زیبایی شناسی) را که در سال 1975 در مسکو منتشر شد، با ترجمه عالی انگلیسی ارائه می کند. این جلد همچنین شامل مقدمه ای طولانی بر باختین و اندیشه های او و واژه نامه ای از اصطلاحات است. باختین از مقوله «رمان» به شیوهای بسیار خاص استفاده میکند و ادعا میکند که قلمروی بسیار وسیعتری نسبت به آنچه که به طور سنتی پذیرفته شده است، دارد. برای او، رمان نه آنقدر که یک ژانر است، بلکه یک نیرو است، «تازه» که در «از ماقبل تاریخ گفتمان رمان نویسی» به آن می پردازد. دو مقاله، «حماسه و رمان» و «شکلهای زمان و کرونوتوپ در رمان» به شیوهی غیرمتعارف خود باختین به تاریخ ادبی میپردازد. در مقاله پایانی، او ادبیات و زبان را به طور کلی مورد بحث قرار می دهد، که به نظر او سیستم های طبقه بندی شده، دائما در حال تغییر زیرژانرها، گویش ها و "زبان های" پراکنده در نبرد با یکدیگر هستند.