مسکن را میتوان پاسخ مناسب به نیازهای کیفی زندگی انسان و فراهم نمودن شرایط مطلوب برای خانواده در جهت تحقق فعالیتهای خانوادگی در آن دانست؛ بنابراین لازم است طراحی مسکن در راستای نیازهای مردم به مفهومی بیش از تنها یک سرپناه باشد؛ ضمن اینکه در سیما و منظر نیز بتواند وضوح بصری و خوانایی را درسیمای شهر امروز به ارمغان آورد. امروزه تعداد مجتمعهای مسکونی در شهرها افزایش یافته و با برطرف کردن کاستیهای مجتمعهای مسکونی، میتوان محیطی مناسب و امن ایجاد کرد. یکی از مهمترین موضوعات در جامعهی مدرن، فقدان فضاهای پایداری است که به جنبههای اجتماعی و روانی انسان توجه میکند. توجه به اصول معماری پایدار و کاهش استفاده از انرژیهای تجدید ناپذیر، این منابع را برای آیندگان حفظ کرده و روند سریع نابودی زمین را کند میکند. در این کتاب به این اصول پرداخته شده است. ارتقای کیفیت مجتمعهای مسکونی، یکی از عوامل تاثیرگذار بر مطلوبیت محیطی در نظر گرفته میشود که میتواند کیفیت زندگی و رضایتمندی ساکنین مجموعههای مسکونی را تحت تاثیر قرار دهد. در این کتاب با اصول طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد بهبود ارتقا کیفیت زندگی و بیشتر شدن تعاملات اجتماعی آشنا میشوید.