بین سالهای 1940 و 1941 در گولاگ گریازوفک(چهارصد کیلومتری شمال مسکو)، گروهی از افسران لهستانی بازداشت شده راهی کاملا غیرمعمول و بسیار موثر برای مقاومت در برابر نابودی اخلاقی و فکری در دوران اسارت پیدا کردند. آنها پس از ساعت ها کار در سرمای وحشیانه زمستان شوروی در اتاقی جمع میشدند و دربارهی موضوعاتی که با آن آشنا هستند صحبت می کنند. از تاریخ، کوهنوردی تا معماری. یوزف چاپسکی، نقاش و نویسنده لهستانی، در مورد نقاشی فرانسوی و نقاشی لهستانی و همچنین ادبیات فرانسه صحبت می کند. و مهمتر از همه، دربارهی پروست. این اثر که اتحاد جماهیر شوروی آن را به عنوان نمونهای از ادبیات منحط بورژوازی قرار داه بود، نه تنها نمایشی از قدرت حافظه و یک مدل بسیار منحصر به فرد از مقاومت است، بلکه بسیار خواندنی است.