کتاب شوپنهاور و نیچه خوانشی مدرن از متون فلسفی، دو استاد آلمانی فلسفه است که در اینجا توسط فیلسوف بزرگ گئورگ زیمل ارائه شده است. این کتاب توسط شهناز مسمی پرست به فارسی برگردانده شده و نشر "علم" نیز آن را منتشر کرده است. این کتاب درواقع ترکیبی فوقالعاده خوب از شرح و تفسیر در مورد فلسفههای شوپنهاور و نیچه به حساب می آید . اگرچه بیشتر متن به شوپنهاور اختصاص دارد، بخشهای کوتاهتر درباره نیچه شاید هوشمندانهترین تعابیری را داشته باشد که تا به حال درباره مضامین نیچهای «اشراف» و «بازگشت ابدی» ارائه شده است. گئورگ زیمل جامعهشناس، فیلسوف و منتقد آلمانی بود. او در حوزه جامعه شناسی بسیار تأثیرگذار بود. زیمل یکی از اولین نسل جامعه شناسان آلمانی بود: رویکرد نئوکانتی او پایه های ضد پوزیتیویسم جامعه شناختی را پایه گذاری کرد، با این پرسش که جامعه چیست؟ - که مستقیما به چیستی طبیعت کانت اشاره می کند؟ از نظر زیمل، فرهنگ به «تزکیه افراد از طریق عاملیت شکلهای بیرونی که در طول تاریخ عینیت یافتهاند» اطلاق میشود. رابطه، که در آن فرم به محتوا تبدیل می شود و بالعکس وابسته به زمینه است. از این نظر، زیمل پیشرو سبک های استدلال ساختارگرایانه در علوم اجتماعی بود. با کار خود در کلان شهر، زیمل همچنین پیشرو جامعه شناسی شهری، تعامل گرایی نمادین، و تحلیل شبکه های اجتماعی خواهد بود.