احمد شاملو (۲۱ آذر ۱۳۰۴ – ۲ مرداد ۱۳۷۹) متخلص به الف. بامداد و الف. صبح، شاعر، فیلم نامه نویس، روزنامهنگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگنویس و از دبیران کانون نویسندگان ایران بود. شاملو تحصیلات مدرسهای نامرتبی داشت؛ زیرا پدرش افسر ارتش بود و پیوسته از شهری به شهری گسیل میشد، و از همین روی خانوادهاش هرگز نتوانستند مدتی طولانی جایی ماندگار شوند. زندانی شدنش در سال ۱۳۲۲ بهسبب فعالیتهای سیاسی پایان همان تحصیلات نامرتب بود. در بخشی از کتاب آمده است: "احمد تنها پسر خانواده بود و به خواهر به نامهای فروغ الزمان، قمر الزمان شمس الزمان، سرور و سودا به داشت. نادر و فریبرز دو برادر کوچکتر او بودند که هر دو در سنین کودکی در میگذرند نادر چهار سال از احمد کوچکتر بود و در ۱/۵ سالگی درگذشت. تنها پسر خانواده بودن، آنهم با پنج خواهر، در بافت اجتماعی آن زمان و مکان احمد را در کانون توجه خاص والدین خاصه پدر ،نظامی قرار داده بود با مرگ پدر بزرگ و غیبت پدری که معمولا در خانه نیست مادر به او میگوید حالا دیگر مرد خانه ما تو هستی. او خود را مرد دوم و بسا فرد ،دوم خانواده میدانست و دور از انتظار نبود که در نوجوانی به تأسی از کنش و حمیت نظامی پدر با نیروهای متفقین برخورد کند و بار زندان بر دوش کشد و دیگربار در ارومیه شانه به شانه پدر با نیروهای فرقه دمکرات رو در رو شود و بهای این هواداری را تا پای خطر اعدام بپردازد."