کتاب کوچه ای که با سر به دیوار میخورد Kooche

از خانه ی ما تا میدان میلاد خیابانی ست که از نیمه ی راه پشیمان شده و همیشه برمی گردد من گفتم: «ما مرگ را هم دور زده ایم» تو گفتی: «از زندگی اما یک قدم آن طرف تر نگذاشته ایم.» از خانه ی ما تا جنگل های بلوط ردیفی از کوه های مردد سربه فلک نکشیده اند من گفتم: «هنوز سرپا هستیم.» تو گفتی: «هزاران سال است خشکمان زده.» از خانه ی ما با تو حرف زدن شک داشتم راه به جایی ببرد وقتی که آخر گفتی: «تو هم سال هاست رفته ای اگر کوچه با سر به دیوار نمی خورد.»