کتاب "جادوی تئاتر" علاوه بر مقالۀ بلند جادوی تئاتر در بردارنده 9 مقالۀ کوتاه از جلال ستاری است که در سالهای بین 1357 تا 1382 در نشریات مختلف منتشر شده بودند. او تاکنون مشخصا در حوزه تئاتر کتاب های "آنتونن آرتو: شاعر دیده ور صحنه تئاتر"، "آئین و اسطوره در تئاتر"، «پرده های بازی (مجموعه مقالات) درباره تعزیه وتئاتر»، «تقلید و تماشا»، «زمینه اجتماعی تعزیه و تئاتر در ایران» را تالیف کرده و همچنین آثاری چون «پری داری و شبیه سازی در جستجوی ریشه های تئاتر» نوشته ژاک بورگو (Jacques Bourgaux)، «تئاتر و دین» نوشته گابریل مارسل (Gabriel Marcel)، «کاتاکالی : تئاتر رقصان هند، رقص نمایشی» نوشته آلن دانیلو (Alain Danielou) و «جامعه شناسی تئاتر» نوشته ژان دووینیو Duvignaad) (Jean را به فارسی ترجمه کرده است. جلال ستاری در کتاب «جادوی تئاتر» درباره شیفتگی خود به این هنر می نویسد: " منظورم ذوق تماشای تئاتر است نه سودا و دغدغۀ بازیگری یا کارگردانی که پرداختن به آن دو هنر از عهده من خارج است. اینک که در پیرانه سری به چرایی شیفتگی ام به تئاتر می اندیشم باورم اینست که در نوجوانی و بی گمان امروزه با یقین بیشتر، تئاتر را اجتماعی ترین هنر در قیاس با موسیقی و نقاشی و ادبیات می دانستم و می دانم."