کتاب «یک بغل کاکتوس»، مجموعهای از ۱۰۰ شعر طنز است که از میان اشعار ۵۹ شاعر طنزپرداز معاصر گزینش شده است. ابولفضل زرویی نصرآباد در مقدمهای که بر این کتاب نوشته به مفهوم طنز و جریانشناسی و تاریخچه شعر طنز پرداخته و ردّ پای آن را از پیش از ظهور اسلام در ایران میگیرد و تا انقلاب مشروطه و انقلاب اسلامی دنبال میکند. از شاعران این مجموعه میتوان به «عمران صلاحی»، «کیومرث صابری»، «سیدحسن حسینی» و همچنین «سعید نوری»، «منوچهر احترامی»، «زرویی نصرآباد» و «ابولقاسم حالت» اشاره کرد. از لحاظ موضوعی گاه به رفاه اقتصادی حاکم بر مردم اشاره میکند و گاه از سادگی سیاستبازان سخن میگوید. بعضیشان از زنذلیلان عزیز دفاع میکنند و بعضی نیز ایشان را به شدت محکوم میکنند! خلاصه خارهای این «یک بغل کاکتوس» در تن هرکس و هرچیزی فرو رفته! در یکی از سرودههای این کتاب به نام «آقازاده» میخوانیم: «ای نوزدهساله قرّهالعین! ای گنده شده به طرفهالعین! آن روز که هفتساله بودی چون خار به گل اماله بودی اکنون که به نوزده رسیدی دیلاق شدی و قد کشیدی پس گوش به پندهای من کن آویزه گوش خویشتن کن آنجا که بزرگ بایدت بود، از نام پدر تو را رسد سود با زور پدر سپهشکن باش فارغ ز خصال خویشتن باش از زیر در آی بیمحابا بالا بنشین به لطف بابا تا از دم گردن کلفتت بارد شب و روز، پول مفتت...»