مسلما مردم برای نوشیدن یک فنجان قهوه به کافیشاپ نمیروند. اگر چنین بود، میتوانستند قهوه را در منزل خود با قیمت ارزانتر، در کمال آرامش، در حال گوش دادن به موسیقی دلخواه و در حال استراحت بر روی مبلمان راحتی یا در باغچه حیاطشان، کنار گلها و زیر سایه درختان زیبا بنوشند. اما افراد کافهرو، ترجیح میدهند به کافیشاپ بروند؛ جایی که نوشیدن قهوه تنها بهانهای است برای دست یافتن به تجربههایی دیگر. آنها میدانند در قهوهخانه و کافیشاپ چیزی فراتر از قهوه، خوردنی و نوشیدنی وجود دارد: چیزی از جنس معنا، احساس، تجربه و فرهنگ. میتوان تمام اینها را در عبارت ساده و کوتاه «فرهنگ کافیشاپ» خلاصه کرد.