در این کتاب، منظور (طبیعت پیمایی) هرگونه ورزش و گردش است که در پهنه های طبیعی یا غیر شهری انجام می شود؛ برابر با: backcountry activities یا outdoor recreation در انگلیسی. عبارت (صحراگردی) هم با همین معنا به کار رفته است؛ در ادب فارسی و در زبان گفتگوی ما، (صحرا) به معنای در و دشت یا فضاهای باز (و نه فقط بیابان) به کار رفته است؛ سعدی می گوید: روز صحرا و سماع است و لب جوی و تماشا/ در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی، و مردم در سیزده بدر می گویند: بزنیم به صحرا. (طبیعت گردی) گونه ای طبیعت پیمایی سبک و همگانی است که فرد در آن بیشتر به گلگشت و تفریح می پردازد، اما در مجموعه فعالیت های طبیعت پیمایی، کارهای دشوار و تخصصی مانند کوه نوردی جدی، اسکی کوهستان، قایق رانی در رودخانه های خروشان، دیواره نوردی، و کویرنوردی نیز جای می گیرد. طبیعت گردی را می توان برابر با walking (in the countryside) دانست.