در این کتاب، هم به تجزیه عناصر روایی هر حکایت و هم به اشکال ترکیبی روایت ها توجه خواهیم کرد و آنچه برای ما مهمتر است بخش اخیر یعنی اشکال ترکیبی روایی است، به عنوان مثال، گلستان سعدی «یک» کتاب است اما تعداد زیادی حکایت را در خود جای داده است که هرکدام موضوع مستقل و مجزا دارند و بخش هشتم آن اغلب جمله های قصاری است که شکل روایی ندارد. به عنوان مثالی دیگر، باید از کتاب هایی مانند هزار و یک شب، کلیله و دمنه ، مرزبان نامه، و امثال آنها نام برد. در تحلیل این متن ها، آیا باید هر حکایت و داستان را مجزا تحلیل و دریافت کرد یا همه داستان های مجموعه باید اجزای یک پیرنگ روایی در نظر گرفته شود؟ این کتاب، تحلیل روایت شناسانه را پیرامون این مسئله خواهد کارید و به تدریج به سمت هدف اصلی یعنی ارائه روایت شناسی پساساختارگرا سیر خواهد کرد.