سقراط زمانی که در سال 399 قبل از میلاد محاکمه ، محکوم و اعدام شد ، هفتاد سال داشت؛ او گسترش امپریالیستی دموکراسی و فرهنگ آتن در زمان پریکلس را دیده بود؛ بیست و پنج سال جنگ سرد و گرم با اسپارت را تجربه کرده بود؛ شکست آتن در سال 404 قبل از میلاد ، الیگارشی کوتاه مدت که اسپارت ها بر آن شهر تحمیل کردند و سرانجام برقراری مجدد دموکراسی در وطن را نیز مشاهده کرده بود. در تمام آن مدت، به خاطر تمرین فلسفه در فضاهای عمومی آتن با استفاده از سبک تکرار نشدنی خود مشهور بود؛ سبکی که در آن صاحبان قدرتی را مورد پرسش گری قرار می داد که فضیلت و حکمت را جعل می کردند، در حالی که در واقعیت فاقد آن بودند. این روش به تدریج دشمنان قدرت مند بسیاری را برای وی ایجاد کرد که تمام تلاش خود را کردند تا افکار عمومی را علیه او مسموم کنند. "محاکمه ی سقراط" عمدتا در سکوت پیش می رود و این سبب می شود خواننده بتواند آنچه را سقراط انجام می دهد با وضوح بیشتری تجزیه و تحلیل کند. در تمام مدت دفاع خود ، او از صراحت لهجه پرهیز می کند که به احتمال زیاد مخالفانش را آزرده خاطر می کند: او با تصدی موضع فروتنانه ای که بی سوادی و ناآگاهی را بهانه می کند، کار خود را شروع می کند و به تدریج مسئولیت پیامی که پیش کشیده بود را، تماما از خود سلب می کند. کتاب "محاکمه ی سقراط" اثر "افلاطون"، اثری جذاب و خواندنی است که مخاطب را تشنه ی ورق زدن و رسیدن به پایان کتاب خواهد کرد.