«پس باد همه چیز رابا خود نخواهد برد» آخرین کتابی است که از ریچارد براتیگان دو سال پیش از مرگ او منتشر شد. جهان این داستان هم مانند داستان های براتیگان در نخستین دوره ی آفرینش ادبی اش یک جهان اساطیری است. این داستان از رمان های تلفیقی براتیگان و از برخی لحاظ داستان کاملا سینمایی است. براتیگان در این داستان تلاش می کند از دریچه ی چشم یک مرد چهل و دو ساله که وقایع کودکی اش از پنج سالگی تا دوازده سالگی را مرور می کند سال های پس از جنگ جهانی دوم در آمریکا را بازآفرینی کند. زبان داستان هم مانند شخصیت راوی چندپاره است. گاهی به سادگی زبان یک کودک پنج ساله و گاهی به تلخی گفتار یک مرد آمیرکایی سرخورده ی چهل و دو ساله است که کودکی اش در دوازده سالگی در اثر یک واقعه ی خشونت آمیز به پایان می رسد.