ژاپنی ها همواره برای کسب برتری کوشیده اند. هم رهبران و هم مردم ژاپن، در سرتاسر تاریخ طولانیشان با این اندیشه که در جهان بی همتا هستند، برای خودکفایی، بی باکی، و رفاه خود اولویت قائل شده اند. بخشی از خودآگاهی ملی آن ها ناشی از این احساس است که ژاپنی ها از سایر مردمان جدا می مانند و از این جدایی عمیقا احساس غرور می کنند. هر چند ژاپنی ها به ندرت چنین آشکارا به زبان آورده اند، اما بسیاری از آن ها احساس می کنند از دیگران تا حدودی سختکوش ترند و بنابراین شایسته موفقیت بیش ترند. شدت احساس جدایی ژاپنی ها هنگامی بیش تر مشخص می شود که به نگرش ژاپنی ها نسبت به مردمان دیگر توجه شود. به نظر می رسد که ژاپنی ها در همه حال دقیقا از این آگاهند که خودشان ژاپنی اند و دیگران اول از همه «غیر ژاپنی».