کوچک ترین عنصر زبان «واج» است که حروف شکل نوشتاری آنها را نشان میدهند. دانش آموزان ابتدا شکل و نام تمام حروف الفبای فارسی را میآموزند. سپس با ترکیب حروف و آموختن هجاها و ترکیب آنها، به خواندن واژهها میرسند و درنهایت با ترکیب واژهها، جمله میسازند. یکی از مهمترین مشکلات دانشآموزان در دیکته، محدود بودن دایرهی واژگانی است. از بهترین راهحلها در این زمینه، استفاده از تصاویر همراه شکل واژههاست. در این روش دانشآموز شکل واژهها و صورت نوشتاری آنها را میبیند و بهخاطر میسپارد. این روش باعث تقویت حافظهی دیداری و رشد شناختی در او میشود؛ حال در دیکتهنویسی شکل واژهها را به خاطر میآورد و میتواند آنها را درست بنویسد. تقویت حافظهی دیداری و به خاطر سپردن تصویر واژهها در قالب حل جدولهای متنوع یکی از بهترین راههایی است که علیرغم این که ساده به نظر میرسد اما ذهن دانشآموزان را به چالش میکشد و باعث تقویت حافظه و افزایش تمرکز و دقت میشود.