یادگیری مهارتهای زبانآموزی برای کودکان امری حیاتی میباشد زیرا پایه و اساس همهی یادگیریها است. کودک اولین درسهای زبانآموزی را معمولا در خانه شروع میکند ولی آموزشهای پیش از دبستان نقش بسیار مهم و اساسی در تقویت مهارتهای زبانآموزی کودکان دارند. نقش مربیان مانند والدین و گاهی بیشتر از آنها بر روی کودکان تاثیر دارد، صدای مربی و طرز بیان و نحوهی تلفظ کلمات او باعث رشد مهارتهای زبانآموزی در آنها میشود. زبانآموزی یکی از مهمترین وظایف مراکز پیشدبستانی میباشد. چهار رکن اساسی زبانآموزی مهارتهای شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن است. زبانآموزی در دورهی پیش از دبستان با شنیدن آغاز میشود و به گفتن میانجامد و در دبستان با خواندن و نوشتن به تکامل میرسد. بسیاری از کارشناسان زبانآموزی از رویکرد آواشناختی و بازشناسی واژه برای آموزش خواندن استفاده میکنند. اکثر متخصصان اتفاق نظر دارند که برقراری توازن بین رویکرد آوایی و بازشناسی واژه بهترین رویکرد آغاز خواندن به شمار میآید. رشد زبانگفتاری که شامل مهارتهای واژگانی و مهارتهای دستوری است در دانشآموزان پایه اول ابتدایی که زبانآموزی را در دورهی پیشدبستانی را گذراندهاند از دانشآموزان هم پایه که این دوره را نگذراندهاند بیشتر است. آموزش مهارتهای زبانآموزی توانایی در تفکر و فعالیتهای ذهنی را به میزان قابل توجهی تقویت میکند. همچنین واژههای ضروری را برای بیان افکار و تصورات کودک در دسترس ذهن او قرار میدهد. کوچکترین عناصری که در هنگام گفتوگو یا شنیدن تولید میشود به ترتیب ((آوا)) و ((حرف)) نام دارد که به دو دستهی همخوان (صامت) و (مصوت) تقسیم میشوند. آنچه در روانشناسی رشد مورد نتیجه قرار میگیرد آموزش مهارتهای زبانآموزی و مهارتهای خوابیدن و نوشتن میباشد زیرا کودک با تسلط بر زبان مادری، به گنجینهی لغات و ترکیبات و تغییر و تبدیلهای آنان دست مییابد. آنچه مسلم است، پیشرفت زبانآموزی و گسترش دایرهی لغات و مفاهیم گوناگون از عوامل موثر در رشد شناختی کودکان میباشد.