یکی از فصلهای کتابم با عنوان میراث غلات، اختصاص دارد به کتاب مشهور طب الأئمة که به ابنی بسطام منسوب است. ادعای این بخش این است که این کتاب متعلق است به سنت غالیان شیعی. در عین حال این نکته را مطرح کرده ام که این کتاب برای محدثان امامی کهن شیعه ناشناخته بوده و یا دست کم نسبت به آن بی اعتنا بوده اند. روایات و اسناد این کتاب مورد توجه محدثان کهن امامیه قرار نگرفته و حتی در خود کتاب هم اسانید حدیثی آن عمدتا اسانیدی آشفته، ناشناخته و یا به روشنی ساختگی به نظر می رسند. البته این به معنای آن نیست که رجال حدیث این کتاب همگی ناشناخته اند و یا همه احادیث آن ساخته و پرداخته است؛ اما وجود نامهای مشهور محدثان و راویان امامی در این کتاب به معنی آن نیست که اسنادی که آن نامها را نیز شامل می شوند، اصیل هستند...