سوپرآلیاژهای پایه نیکل، مواد مقاوم به خزشی هستند که در شرایط دمایی بالا مورد استفاده قرار میگیرند. از این مواد در ساخت قطعات داغ توربین های گازی و بخار، مبدل های حرارتی، دیگهای بخار، عایقهای حرارتی، قطعات داغ موتور هواپیماها و موشک ها استفاده میشود. آنها به ترکیبی از خواصی چون استحکام بالا، مقاومت خزشی و خستگی خوب، مقاومت به خوردگی و توانائی کار در دماهای بالا برای زمانهای طولانی (یعنی پایداری متالورژیکی) نیاز دارند. ترکیب استحکام دما بالا و مقاومت به آسیب سطحی این مواد با دیگر مواد فلزی قابل مقایسه نیست. در آنها از عناصر کاربیدزا و دیرگدازی با نقطه ذوب بالا استفاده شده است. قطعات تهیه شده از آلیاژهای دمای بالا با روشهای مختلفی ساخته میشوند. جنس، اندازه، شکل و محل مصرف و شرایط کاری قطعات تعیینکننده روش ساخت آنها هستند. ریختهگری، فورج و متالورژی پودر مهمترین روشهای تولید سوپرآلیاژها محسوب میشوند. آلیاژهای دمای بالا طی قرار گرفتن در شرایط کاری و دمای بالا، دچار تغییرات ریزساختاری میشوند. این تغییرات در اثر عوامل مختلفی مانند: میزان پایداری فاز رسوبی γ´و تجزیه آن، تشکیل فازهای مضر، واکنش های کاربیدی، تغییر مورفولوژی فاز γ´ مرزدانه ای و ایجاد ترکها و حفرههای مرزدانهای به وجود میآیند. در این کتاب دلائل و شرایط ایجاد این تغییرات و عیوب در سوپرآلیاژهای پایه نیکل مورد بحث قرار خواهد گرفت.