جادوی نوشتن، همیشه وسوسهکننده است! بویژه برای کسانی که میخواهند اندیشه خود را به وسعت بیکرانة همنوعان خود تکثیر کنند. نویسندگان روزنامهنگار از آن جملهاند؛ و از آنجایی که ارائه تفکر با کلمات سرگردان و پریشان- اگرچه قوی- مقوم هیچ خوانش و هیچ معنایی نیست، باید قالبهایی را جست تا این اندیشه را شاکلهای موزون و ساختاری منطقی بخشد. کتاب پیش رو دربارة شیوههای مقالهنویسی و البته فنونی که میتواند نوشتة ما را موثرتر سازد، سخن میگوید. در بخش اول کتاب بیشتر دربارة قالبها سخن گفته شده و تلاش این است که چارچوبی منطقی ترسیم شود تا محدودة نوشتار ما، در تنوع عناوین ستونهای نوشتاری در مطبوعات و رسانهها، منطبق با استاندارد لازم و تعریفشده باشد.