شعر، بازتاب «حقیقت ها» و «واقعیت ها» است و شاعر در انتقال این دو، داشته ها و برداشت های خود را نیز دخالت می دهد. بدیهی است که در اثر فرسایش های زمانی و تغییرات ساختاری در بدنه ی اجتماع که معمولا به دنبال بحران هایی هم چون انقلاب، جنگ و ... به وقوع می پیوندد، اندیشه و دیدگاه غالب شاعر نیز دچار فراز و فرودهایی می شود. سیر طبیعی شخصیت هر فرد، اقتضاء می کند که در مقاطع زمانی مختلف، نگرش و جهان بینی خاص خود را داشته باشد. قیصر امین پور از جمله شاعرانی ست که سیر تحول شعر و اندیشه ی او موافقان و منتقدانی داشته است که این پژوهش شاید بتواند در بسط و قبض این گفتمان، چراغی اندک باشد.