به تصریح کتاب: "بحران انرژی از سال 1973 تا کنون در عرصههای مختلف، بسیاری از باورها و شیوههای قراردادی خاص تمدن معاصر ما را دگرگون کرده است. در حوزهی معماری و فنآوری ساخت، شاید بتوان شاهد یکی از شگفتانگیزترین این تحولات بود: رویکردی دوباره به معماری با خاک ... معماری خاک، اصیلترین و کهنترین صورت معماری ایران زمین است. هنری سرچشمه گرفته از نبوغ فنآوریهای بومی در تداوم هستی و ماندگار هنوز. این معماری همچون سازههای طبیعی از لانهی پرندگان گرفته تا کندوی زنبورعسل، حباب صابون، گوشماهیهای دریایی و غارهای زاده از مواد مذاب آتشفشانی به حد اعلای اصول پایدار طبیعت یعنی ایجاد حداکثر فضای سازه با حداقل مصالح، دست یازیده است. به جرات میتوان گفت معماری خاک ایران چند قرن از معماری مشابه در دیگر خطههای جهان پیشرو تر بوده است. چه، برپایهی همآهنگی با محیط زیست، نیروی جاذبه و شناخت مقاومت فشاری سازههای پوستهای بنا شده است. دلیل دیگر آن که در حالی که اکثر فرهنگهای جهان این معماری را برای سرپناه و سازههای مفید به کار گرفتهاند و اغلب برونگر است، معماری خاک ایران نه تنها به ضرورت احتیاج مسکن پاسخ داده بلکه با هنر، فرهنگ، مذهب، و عرفان تلفیق یافته و براساس بافتهای تجربه شدهی شهری پایهگذاری شده است که نتیجهی آن آفرینش محیط زیستی است که از درونگرایی و وحدت جسم و روح حکایت میکند." در کتاب حاضر این مباحث مطرح گردیده است: دیرینگی معماری با خاک؛ استحکام و پایداری معماری با خاک؛ تنوع فرم در معماری با خاک؛ تنوع کارکردهای خانههای خاکی؛ معماری خاک معماری جهانی؛ روشهای ساخت با خاک؛ معماری با خاک، معماری اعتیاد و تهیدستان؛ معماری با خاک در شهرسازی؛ معماری با خاک در ساخت روستاها؛ آرایههای معماری با خاک؛ شهوتگرایی در معماری با خاک؛ بلندمرتبگی بناهای خاک؛ عظمت بناهای خاکی؛ آسایش در معماری با خاک؛ زوال، اعادهی حیثیت و انحراف معماری با خاک؛ سنت و تجدد در معماری خاک؛ و حال و آیندهی معماری با خاک.