کتاب مصوّر حاضر، به بیان و بررسی میراث فرهنگی و معنوی در ایران پرداخته است. نخستین بخش کتاب ضمن تعریف برخی مفاهیم بنیادی در باستانشناسی، نظریههای باستانشناسان درباره ادوار پیش از تاریخ را بیان میکند و در ادامه، میراث فرهنگی بهجای مانده از اقوام، ملل و نحل ایرانی را بهاختصار معرّفی و بررسی میکند. هفتتپّه، چغازنبیل، آرامگاه ارجان بهبهان، جام نقرهای جلیلآباد، پاسارگاد، تخت جمشید، کاخ فیروزآباد، کاخ نیشابور، کاخ سروستان و طاقبستان برخی از مهمترین آثاری هستند که در این بخش کتاب موردبررسی قرار میگیرند. بخش بعدی کتاب به میراث معنوی ایرانزمین اختصاصیافته است. سنّتهای شفاهی و گفتاری، هنرهای نمایشی و موسیقیایی، رسوم اجتماعی، آیینها و جشنها، دانش و فعّالیتهای سنّتی مربوط به طبیعت و کیهان و فنون و مهارتهای مرتبط با صنایعدستی از مصادیق میراث فرهنگی به شمار میرود. بخش پایانی کتاب نیز بهصورت مختصر به معرّفی آثار مادی و معنوی ثبتشده در فهرست جهانی یونسکو میپردازد.