این نخستین نمایشنامهی بلند استیو مارتین است. او ابتدا یک برنامهی نمایشنامهخوانی در منزل شخصی خود برگزار کرد که تام هنکس و کریس ساراندون نقشهای پیکاسو و آینشتین را روخوانی کردند. پس از آن، مارتین یک کارگاه نهروزه نمایشنامهخوانی در ملبورن استرالیا تشکیل داد که دو اجرای عمومی روی صحنه هم داشت. سرانجام در ۱۳ اکتبر ۱۹۹۳ اجرای صحنهای نمایشنامه در سالن تئاتر استپن وولف شیکاگو افتتاح شد که پس از یک سال اجرا و موفقیت زیادی که کسب کرد در لسآنجلس، و درنهایت نیویورک، به نمایش گذاشته شد. این نمایش در شهرهای دیگر امریکا نیز روی صحنه رفت و همه جا از آن استقبال شد. مارتین چند بار تلاش کرد نسخهی سینمایی آن را هم بسازد اما هیچ کدام به نتیجه نرسید.