نویسنده در این کتاب، به بررسی جنبههای مختلفی چون تاریخ، وجوه نظری، اشکال اجرایی و فنون تئاتر کشور هند پرداخته است تا از این طریق علل حضور دستاندرکاران غرب را در این کشور تحلیل نماید. از این رو، وی با نگاهی به تئاتر سنتی هند، به معرفی نوعی دستورالعمل اجرا، یعنی «نایتاساسترابه» پرداخته و نظریههای زیباشناختی، آرا و نوشتههای مربوط به موضوع نمایش در هند را واکاوی کرده است. در ادامه مسیر، وی اشکال مختلف نمایشی در هند، از قصهگویی گرفته تا سبکهای کلاسیک را بررسی و ماهیت نمایش را از منظر هندی و نسبت آن را با متن اجرا، شرح داده است. در پایان کتاب، نویسنده سیاستهای فرهنگی در هند را به صورت کلی تحلیل کرده و چگونگی مراوده شرق و غرب را در این حوزه، مورد توجه قرار داده است.