تاریخ هر جامعهای برای آیندگان بسیار اهمیت دارد و حافظهی تاریخی یک ملت میتواند همواره راهگشای آنان در برخورد با مسائل مختلف باشد. به همین دلیل اگر ثبت و ضبط این تاریخ با دقت و منطبق بر واقعیات آن جامعه انجام نپذیرد، بدون شک تصمیمگیریها و قضاوت آیندگان را درباره¬ی گذشتگان خود تحتتأثیر قرار داده و چه بسا به خاطر تناقضهای تاریخی و اختلافات در بازگویی آن به برخوردها و اغتشاشاتی بینجامد که اگر واقعیات به همان نحو که رخ دادهاند گزارش میشد، درگیری جای خود را به همکاری و شکوفایی بیشتر آن جامعه میداد. اما انقلاب رویدادی است که شاید به جرأت بتوان آن را مهمترین و متحولکنندهترین رخداد در عرصههای مختلف هر کشور و ملتی به شمار آورد. تغییرات پی¬درپی و عمیق در جزئیترین مسائل جامعه و تحول آنها در جهتی دیگر با سرعتی بالا و پیچیدگی جریانها و افراد دخیل در آن میتواند زمینههای بسیار خوبی برای نقد آثار مربوط به آن باشد. جریانسازی در عرصهی آثار تاریخی از جمله مسائلی است که اگر با نقدی منسجم و متکی به منابع عینی و ملموس تاریخی روبه¬رو شود، به احتمال بسیار زیادی از انحراف ذهنی خواننده جلوگیری خواهد کرد. برخی از مورخان داخلی و خارجی در بازگویی و تحلیل انقلاب اسلامی ایران نظراتی داده¬اند که با واقعیتها و مسائل این واقعهی عظیم هم¬خوانی چندانی ندارند و نیازمند بررسی و نقد علمی میباشند. مرکز اسناد انقلاب اسلامی در راستای انجام رسالت خود در مطالعه و تدوین تاریخ انقلاب اسلامی، گام تازهای را نیز در کنار کارهای پژوهشی متداول خود برداشته و طرح بررسی و نقد آثار مکتوب دربارهی انقلاب اسلامی ایران را نیز به مجموعهی برنامههای پژوهشی خود افزوده است که اینک چهارمین اثر از مجموعهی مذکور به جامعهی علمی و علاقهمندان مطالعات انقلاب اسلامی تقدیم میشود. در این مجموعه شش کتاب از نویسندگان داخلی و خارجی دربارهی ابعاد مختلف انقلاب اسلامی ایران بررسی و نقد شده است.