اقتصاد دیجیتال اشاره به اقتصادی است که براساس و بنیه فناوریهای محاسباتی دیجیتالی کار میکند و گاهی نیز اقتصاد اینترنت، اقتصاد جدید و یا اقتصاد وب نیز نامیده میشود. اصطلاح اقتصاد دیجیتال ابتدا توسط دان تاپسکات در سال 1995 در محافل علمی مطرح و رواج پیدا کرد ودر اولین کتابها به گونهای مطرح شده است که نشانگر چگونگی تغییر کسب و کار از طریق اینترنت است. مطابق نظر مسنبرگ (Mesenbourg, 2001) سه جزء اصلی مفهوم اقتصاد دیجیتال عبارتند از: حمایت از زیرساختهای فناوری اطلاعات و ارتباطات (سختافزار، نرمافزار، ارتباطات، شبکه و غیره) کسب و کار الکترونیکی (هرگونه فرایندی که با شبکهای از رایانهها انجام شود) تجارت الکترونیک (انتقال کالاها و خدمات، بهعنوان مثال خرید آنلاین کتاب) بیل ایملاه (Bill Imlah)، به موارد فوق برنامههای جدید همانند رسانههای اجتماعی و جستجوی اینترنتی را اضافه کرده است. همچنین در اواخر قرن بیستم نیکلاس نگرو پونته (1995) استعاره «انتقال از پردازش اتم به پردازش بیت» را برای اقتصاد دیجیتال استفاده نمود. این انتقال از جابجایی مواد، جرم و حمل و نقل، به بیوزنی و مجازی از طریق پیامبرهای جهانی تغییر نموده است. زیرساخت اقتصاد دیجیتال یک پلتفرم جهانی است که تعامل، ارتباط، همکاری و جستجو برای اطلاعات را فراهم نموده است و اقتصاد دیجیتال را اقتصاد با هزینه نزدیک صفر محصولات نامشهود بر روی شبکه به وجود آورده است. کتاب حاضر براساس تجربه چندین سال آموزش و تحقیق و مطالعه دانشگاهی نوشته شده است. در نگارش این کتاب از چندین کتاب معتبر جهانی، از جمله کتاب «اقتصاد فناوری اطلاعات» هال واریان، جو فارل و کارل شپیرو، کتاب «اقتصاد فعالیتهای شبکهای» اوز شای، کتاب «قیمتگذاری شبکههای ارتباطاتی» کورکوبتیس و وبر، کتاب «اقتصاد کلان»، چارلز جونز (2014) ترجمه نویسنده و آقای کرامت فر و کتاب فارسی تألیفی نویسنده تحت عنوان «اقتصاد فناوری اطلاعات و ارتباطات» (1385)، در کنار مطالعه و تحقیق مقالات متعدد در این حوزه در سالهای اخیر استفاده شده است.