طبیعت و مظاهر گوناگون آن از نباتات تا حیوانات، در نقش برجسته ها و نقش و نگار قالی ها و ظروف سفالین جاخوش کرده اند تا پیوند ناگسستنی انسان و دنیای پیرامونش را در خاطر زمان زنده نگه دارند. به مرور برخی از این مظاهر به درجاتی از اهمیت رسیده اند که مکررا در آثار دیگر تکرار شده اند. بررسی این آثار باستانی، نشان دهنده اهمیت نقش شیر است. شیر پادشاه درندگان و حیوان پر قدرتی است که از دیرباز مورد توجه و هماورد دلاوران نامی ایران بوده است. تصویر این حیوان در هنر هخامنشی و نقش برجسته های تخت جمشید و شوش حک شده است . همچنین می توان آن را در بسیاری از ظروف و منسوجات ساسانی مشاهده کرد. بر برخی از مهرهای اشکانیان و ساسانیان نیز تصویر شیر نقش شده است . در دوره اسلامی، نقش شیر به منزله مظهر قدرت و شجاعت باقی ماند و عملکردی جدید پیدا کرد و به یکی از عوامل سنتی دین جدید تبدیل شد.