موضوع این کتاب، تبیین بنای هستی شناختی نظریة سازمان، از منظر حکمت اسلامی است. این نوشتار که نوزدهمین مجلّد از مجموعة «مدیریت» است، با هدف شناخت هستی و حقیقت سازمان و با توجّه به آموزههای فلسفی و عرفان اسلامی تدوین شده است. نگارنده، در اثر حاضر نظریهپردازی متداول در حوزة علوم انسانی و مدیریت را نقد کرده و با تبیین استعاره راه و گذر از آن پرسشهایی در حوزة حقیقت سازمانی مطرح کرده است. وی میکوشد با تکیه بر استعارة راه که ریشه در کلام خداوند در قرآن دارد و استعارهای کلیدی در تبیین آموزههای عرفان اسلامی و فلسفه به شمار میآید، هستی و حقیقت سازمانی را شرح دهد. او در این راستا، نخست نسبت روششناسی و هستیشناسی را مطالعه کرده و مبانی شناخت استعاری را شرح داده است. سپس، با مطرح نمودن پرسشهای دربارة هستی سازمان و با استفاده از نظریة استعارة راه، به این پرسشهاپاسخ گفته است. او در پایان، نتایج و پیامدهای استعارة راه در حوزة مطالعات سازمانی را شرح داده است.