این اولین رمانی است که دمشناس در سال ۱۳۸۵ نوشته اما پس از رمان دوم و سومش »نامه نانوشته« 1394 و »دل و دلبری« 1392 منتشر می شود. رمان بر بستر تاریخی سال های پایانی حکومت رضا شاه تا پایان جنگ ایران و عراق روایت می شود و داستان عاشقی پدر و پسری را باز گو می کند که در پی دیدار زن و دختری به سرزمین و شهری غریب سفر می کنند. الگوی روایت داستان سنت داستان فارسی به ویژه شاهنامه است و در واقع روایتی جدید از آنها طرح می کند و از این منظر است که به استقبال رمان می رود. رمان، ترکیبی از این دوجهان است روایت ها و نوشتارهای گوناگون خصلتی دانشنامه ای به رمان و روایت داستانش می دهد. از ویژگی های آتش زندان، قصه گویی، زبان ویژه و نثر تلمیحی ست. ابراهیم دمشناس پیش از این مجموعه داستان نهست را در سال ۱۳۸۲ منتشر کرده و موفق به دریافت جایزه گلشیری شد. همینطور رمان «نامه نانوشته» او لوح تقدیر جایزه هفت اقلیم را دریافت کرده است.