میخائیل شولوخف، فرزند راستین ادبیات روسیه و جهان است. کسی که هرگز مردم و هنر مردمی را با ابتذال قشریگرایی و افسانهسرایی نیالوده است. حقانیت او در ادبیات خدشهناپذیر است. سخنان او که برخاسته از کار و اندیشه است، میتواند معیار درست و قابل اعتمادی از ادبیات و هنر متعهد و مردمی ، فراروی جامعهی ما قرار دهد. نقد آثار شولوخف نیز، که این اثر، تمام و کمال، بدان اختصاص یافته است، میتواند سندی برخوردار از ارزش و اعتبار نقد ادبیات راستین برای ما، به ویژه برای اهل هنر و اندیشه باشد. لو یاکیمنکو، که از منتقدان پرآوازهی ادبیات روسیه است در این کتاب، تجزیه و تحلیلی بسیار ژرف و گسترده از تمامی آثار شولوخف به دست داده است؛ اما بیش از همه، به دو اثر بزرگ و سترگ شولوخف، یعنی دن آرام و زمین نوآباد پرداخته است که در ادبیات روسیه و جهان از آوازه و اعتباری به سزا برخوردارند. مسائل و اصول بنیادی زیباییشناسی در واقعیتگرایی اجتماعی، روش خلاق، سنت و نوآوری، انواع ادبی، و مفهوم آرمان اجتماعی و زیباییشناسی شولوخف و کمال مطلوب او، از جمله مسائلی است که با ترجمه «متن کامل» کنونی، با دقت مورد بررسی قرار گرفته است.