کاشفان اسپانیایی در قرن شانزدهم قسمت عمده کشور مکزیک امروزی و بخش شمالی آمریکای مرکزی را به تصرف درآوردند و پس از آن شروع به جستجوی ثروت هایی کردند که انتظار داشتند در دنیای جدید بیابند. در قرن هجدهم هنگامی که منابع و ثروت های آشکار به پایان رسید، فکرشان متوجّه گنجینه های پنهانی شد. آیاامکان داشت جنگل های آمریکای مرکزی گنج های باستانی طلا را در خود پنهان کرده باشند؟ یکی از افسران ارتش اسپانیا به نام سروان آنتونیو دل ریو در سال 1786 از سوی دولت مأموریت یافت برای پیدا کردن گنج به خرابه های شهر پالنکه برود، شهری باستانی درناحیه ای که امروزه در جنوب مکزیک قرار دارد و ایالت چیاپاس نامیده می شود. در آن سرزمین، این افسر به اتفاق هفتاد و نه کارگر سرخپوست، با استفاده از کلنگ شروع کردند به خرد کردن و کاویدن معبدهای سنگی و سایر ساختمان های باستانی فرسوده،و آن قدر این کار را ادامه دادند تا افسر یاد شده سرانجام گزارشی به شرح زیر در این زمینه تنظیم کرد: «در این جا بالاخره نه پنجره ای ماند نه دری، نه دیواری، نه دالانی، نه اتاقی، نه سالنی، نه برجی، نه راهرو زیرزمینی که ما آن را خراب نکرده و به عمق دو تاسه یارد حدود 5/3 متر درونش حفاری نکرده باشیم، زیرا این کار هدف مأموریت مانبود.