به نظر میرسد عامل ثبات در سیاست جهان به اهرمی جهت تداوم سلطه ضعیف بر قوی تبدیل شده است. در عین حال کشیده شدن بحرانها به جنگ در عصر هستهای و وجود تعارضهای فزاینده، ثبات بینالملل را، به ارزش والایی مبدل ساخته است. هر چند جلوگیری از ظهور بحــرانها یا پایان دادن به تعارضهای طولانیمدت بعید به نظر میرسد، با وجود این، مدیریت موثر آنها به منظور جلوگیری از بروز جنگ حیاتی و ارزشمند است. از همینرو اولین گام در راه طولانی مدیریت بحران و منازعه، کسب دانش مفید و مطمئن در مورد پدیدههایی است که عامل بحران و منازعه هستند. وجود نظریهها و مکاتب مختلف در این زمینه خود نقطه قوتی است تا محقق بتواند راهبرد موثرتری را به عالم سیاست عرضه کند. مجموعه حاضر با استفاده از اطلاعات کافی و بکارگیری استراتژی دوگانه تحقیق (ترکیب سطح تحلیل بازیگر و نظام، روش استقرا و قیاس، شیوه کمی و کیفی) و مطالعه موردی، یافتههای علمی جدیدی را در حوزه مدیریت بحران در عرصه بینالملل در اختیار خوانده قرار میدهد و با استفاده از فرضیههای متعدد، یک نظریه علمی معتبر را در باب بحران بیندولتی و رفتار بحران ارائه میکند.