برنامه درسی تطبیقی را می توان در قاب جریانی نوظهور در حوزه مطالعات برنامه درسی دید و فهم کرد. این جریان نوظهور همان بین المللی سازی مطالعات برنامه درسی است که بطور ویژه در دو دهۀ اخیر توسط ویلیام پاینار مطرح شده و بعنوان یک جریان آکادمیک ضداستعماری و طرفدار اکولوژی چند صدایی، مورد توجه محافل آکادمیک قرار گرفته است. بین المللی سازی مطالعات برنامه درسی در واقع علم مقابله با تک صدایی در عالم معرفت، که بعضا از آن با عنوان قتل عام معرفت شناختی (پراسکاوا،2017) نیز یادکرده اند را به احتزاز درآورده و رابطۀ یک سویه میان تولید کننده و مصرف کنندۀ معرفت و آگاهی را باطل اعلام می کند. بین المللی سازی مطالعات برنامه درسی بدنبال ایجاد موازنه و عدالت میان شمال و جنوب است و استیلا و سلطۀ شمال بر جنوب را نفی می کند. به دیگر سخن پیام بین المللی سازی برنامه درسی این است که در عالم دانش و آگاهی، زمان برخورد ارباب و رعیت گونه به سر آمده و همۀ صداها (تجارب، ایده ها، اندیشه ها و دیدگاه ها) نه تنها باید به گوش همگان برسد، بلکه تقویت نیز باید بشود. نویسندگان کتاب دستنامه بین المللی پژوهش برنامه درسی بر این جنبه از تلاش علمی خود برای مفهوم پردازی از تجربۀ منحصربه فرد کشورهای آسیای جنوب شرقی تاکید می کنند و با انتشار این کتاب عملا گامی در جهت نفی یا تضعیف هژمونی معرفتی کشورهای شمال بر می دارند.