اخوت دراین رمان با تمی «اروتیک» سعی در به چالش کشیدن و نشان دادن بسیاری از وقایع تاریخی، نسب ها، جایگاه های اجتماعی و هیجان های تاریخی دارد و برای این کار، سه دوره ی تاریخی قاجاریه، پهلوی و انقلاب را زمینه ی داستان گویی اش قرار داده. هر یک از روایت ها و به تبع آن، شخصیت های نام ها و سایه ها متعلق به یکی از این دوره های تاریخی است. جالب این که اخوت در هرسه روایت، سرنوشت مشابه و محتومی را نشان می دهد که باعث می شود در پایان رمان، با پروینی روبه رو شویم با افکار، عقاید و اعتقادهایی مشابه خان دایی. این سه نسل، هرکدام از راه هایی متفاوت به سرنوشتی نزدیک به هم رسیده اند. اخوت همچنین به شدت مسائل مربوط به زنان این سه نسل را واکاویده؛ چه بر زنان گذشته و امروز ایران می گذرد؟ پروین، راوی نام ها و سایه ها خود، یکی از زنان سرگشته ی مورد توجه اخوت است.