کتاب حاضر در پنج فصل تدوین شده است. فصل نخست دربارهی شناخت انواع روشهای آموزشی در علم سیاست و روابط بینالملل و کارآیی آنها در جامعهی کشور است. هم چنین بدیع بودن برخی از روشها در آموزش علم سیاسی و روابط بینالملل در کشور، مورد توجه بوده سودمندیها و چالشهای برگزاری هر روش آموزشی نیز بررسی شده است. فصل دوم به طور ویژه به بحث شبیهسازی در روابط بینالملل، چرایی و کار ویژههای آن اختصاص دارد. در فصل سوم چگونگی مدل سازی برنامههای شبیهسازی در روابط بینالملل و شرایط و ویژگیهای یک مدل مطلوب شبیهسازی معرفی شده است؛ هم چنین با توجه به استانداردهای مشترک دانشگاهی در طراحی مدلهای شبیهسازی در روابط بینالملل، راهکارها و پیشنهادهایی مطرح گردیده است. در فصل چهارم ضمن اشاره به انواع مدلهای شبیهسازی در روابط بینالملل مدلهایی معرفی میشوند که یا در ایران تجربه شده و یا قابلیت برگزاری در ایران را داراست.