تئاتر هنری است که ارتباط انسان ها به زنده ترین شکل ممکن در آن میسر است. انسانی که به عنوان هنرمند تئاتر، نمایشنامه می نویسد یا آن را کارگردانی می کند یا بازیگر آن می شود و سرانجام در طراحی آن دخیل است، با اجرای نمایش در یک زمان و مکان واحد، با انسانی با عنوان تماشاگر مرتبط می شود که در همان زمان و مکان حضور دارد و گاه صرفا ناظر بر اجرای نمایش است، گاه نیز مستقیما در اجرا سهیم می شود و مشارکت می کند، البته به نوع و سبک اجرای نمایش بستگی دارد. این حضور زنده تماشاگر است که تئاتر را شکل می دهد در صورتی که در هنرهای دیگر، ارتباط مخاطب و هنرمند تا این حد مستقیم، بی واسطه و نزدیک نمی تواند باشد.