علم مدیریت فازی، به کارگیری علم مدیریت کلاسیک در محیط فازی است. در علم مدیریت کلاسیک، با استفاده از شیوههای عقلایی و سیستماتیک به تحلیل مسائل مدیریتی پرداخته میشود و با ارائه مدلهای کمّی، مدیریان را در تصمیمگیریها یاری میدهد. از این رو بر دادههای دقیق و قطعی استوار است و لذا در این روشها دادههای مبهم و فازی جایگاهی در مدلسازی ندارند. با استفاده از علم مدیریت فازی، روشهای علم مدیریت کلاسیک در محیط فازی به کار گرفته میشوند و میتوان آن را در وظایف متعدد مدیریتی از جمله تصمیمگیری، سیاستگذاری و برنامهریزی مورد استفاده قرار داد. علم مدیریت فازی میتواند مدلهایی را طراحی نماید که نظیر انسان،از توانایی پردازش اطلاعات کیفی به صورت هوشمند برخوردار باشد. بنابراین علم مدیریت فازی، ضمن ایجاد انعطافپذیری در مدل، دادههایی نظیر دانش، تجربه و قضاوت انسانی را در مدل وارد کرده و پاسخهایی کاملا کاربردی ارائه میدهد. کتاب حاضر دارای دو بخش کلی است. در بخش اول که فصول اول تا پنجم را در بر دارد، به طرح مبنای نظری منطق فازی میپردازد و در بخش دوم که شامل فصول ششم تا دهم میباشد، کاربردهای عملی منطق فازی در علم مدیریت مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. در فصل اول، پس از بررسی سیر تطور تفکر فازی، برخی از روشهای علم مدیریت فازی را به اجمال تشریح و در فصل دوم، پس از مرور نظریه مجموعههای قطعی، مفایهم مرتبط با نظریهی مجموعههای فازی مورد بررسی قرار میگیرد. در فصل سوم، اصل گسترش برای تعمیم مفاهیم ریاضی قطعی به فازی مطرح میشود. سپس، تئوری اعداد فازی، اعداد فازی LR و عملگرهای فازی تشریح میگردد. در فصل چهارم رابطههای فازی، ترکیب رابطههیا فازی و تحدید رابطههای فازی مورد مطالعه قرار گرفته، آنگاه گراف فازی به بحث گذاشته میشود. در فصل پنجم، پس از دستهبندی عدم قطعیتها و ارائه چارچوب کلی اندازههای عدم قطعیت، این اندازهها در قالب نظریه مجموعههای قطعی، نظریه احتمال، نظریه مجموعههای فازی (نظریه امکان) و نظریه ریاضی گواه مورد بررسی قرار میگیرد. در فصل ششم، روش دلفی فازی به عنوان تکنیکی برای پیشبینیهای بلند مدت و در فصل بعدی، مدل تصمیمگیری خطی فازی که شیوهای است برای مواجهه با عدم قطعیت حاکم بر برنامهریزی خطی کلاسیک، ارائه میگردد. فصل هشتم، به تشریح روش غربالسازی فازی میپردازد. این روش زمانی مفید است که باید از بین گزینههای متعدد، زیرمجموعهی کوچکی را برای بررسیهیا بعدی انتخاب نمود. در فصل نهم، روشهای چند معیارهی فازی مورد بررسی قرار میگیرد. این روشها، شامل روشهای چند هدفهی فازی و روشهیا چند شاخصهی فازی میباشد. در فصل دهم، آزمون فرض فازی ارائه میشود. در آزمون فرض فازی، به جای تأیید یا رد فرضیهها، درجه تأیید هر یک از فرضیهها مطرح میشود. در پایان فصل دهم نیز پس از معرفی نرمافزار Fuzzy Tech یک مدل کاربردی به منظور طراحی سیستم پشتیبانی از تصمیمگیری فازی ارائه میگردد تا زمینهی لازم برای کاربردی نمودن مفاهیم فازی فراهم آید.