فناوری اطلاعات بسیاری از حوزههای علمی نظیر پزشکی، معماری، کشاورزی، فیزیک و بهویژه مدیریت را دستخوش تغییر و تحول جدی نمودهاست. در همین راستا از ورود پسوند الکترونیک به حوزههای اساسی فعالیت این حوزه نظیر تجارت، کسبوکار، آموزش، بانکداری، دولت، بازاریابی، زنجیره تأمین، خرید و فروش، مدیریت منابع انسانی، و مواردی از این قبیل میتوان بهعنوان شواهد عینی و تجربی یاد نمود. هرچند برداشت اولیه از مفهوم الکترونیک نمودن فعالیتهای سازمانی اتوماسیون یا خودکارسازی عملیات را به ذهن متبادر میکند اما باید اذعان نمود که چنین نگاهی به فناوری اطلاعات از حیث ماهیت، محتوا و کارکرد بسیار سادهانگارانه است. تعمق دقیقتر به موضوع چنین مینمایاند که فناوری اطلاعات همانا نگاه نو و شیوه اندیشیدن جدید نسبتبه پیوندهای پیرامون است بهشیوهای که هر آنچه بهصورت سنتی و دستی انجام میشد را بتوان بهمدد فناوری بهصورت الکترونیکی انجام داد بهگونهایکه از یکسو باعث سرعت، دقت و کیفیت خدمات و تولیدات و از سوی دیگر به کاهش هزینه مبادله منجر شود و در نهایت دستیابی و تحقق اهداف سازمان را امکانپذیر نماید.